زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

عبادت شأنی





فعل دارای قابلیت عبادت بودن را عبادت شأنی می‌گویند.


۱ - معنای عبادت شأنی



عبادت شأنی، مقابل عبادت فعلی بوده و عبارت است از عبادتی که در حال حاضر به آن نهی تعلق گرفته است ـ بالفعل عبادت نیست ـ ولی اگر به جای نهی، به آن امر تعلق می‌گرفت صلاحیت مقربیت داشت و آن امر، عبادی می‌بود. در حقیقت، عبادیت آن تعلیقی است و شأنیت عبادی بودن دارد، مثل: نماز حائض و روزه عید فطر و عید قربان، که اگر نهی به آنها تعلق نمی‌گرفت، صلاحیت و شأنیت عبادت بودن را داشتند، هر چند اکنون به واسطه نهی شارع، حرمت پیدا کرده‌اند.
[۳] کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین، ص۲۲۴.
[۶] ایضاح الکفایة، فاضل لنکرانی، محمد، ج۳، ص۲۱۷-۲۱۸.
[۷] سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۷، ص۱۹۸.


۲ - پانویس


 
۱. محاضرات فی اصول الفقه، خویی، ابو القاسم، ج۵، ص۷.    
۲. منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة، جزایری، محمدجعفر، ج۳، ص۲۸۱.    
۳. کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین، ص۲۲۴.
۴. انوار الاصول، مکارم شیرازی، ناصر، ج۱، ص۵۸۶ و ۵۸۷.    
۵. انوار الاصول، مکارم شیرازی، ناصر، ج۱، ص۶۰۵     .
۶. ایضاح الکفایة، فاضل لنکرانی، محمد، ج۳، ص۲۱۷-۲۱۸.
۷. سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۷، ص۱۹۸.


۳ - منبع



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۵۶۶، برگرفته از «عبادت شأنی».    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.